Zdala od zgiełku...

Ray Smirnov · Gość

<Chciał tylko uciec, choć na chwilę, od tego całego zgiełku. Siedział na wzgórzu z którego roztaczał się widok na część miasta. Wysokie bloki, domy i te wszystkie zatłoczone ulice i chodniki były teraz odległe. W niektórych miejscach na błękitnym niebie widać było szare kłęby dymu. Ray zamyślił się patrząc w jeden punkt. Po pewnym czasie cały obraz rozmazał się lekko, a on siedział myśląc nad tym jakie życie czeka go w tym mieście...
Z zadumy wyrwał go przelatujący nisko, rozćwierkany wróbel. Uśmiechnął się lekko na widok zwierzaka, którego z trudem spotkać można w niektórych częściach miasta. Rozejrzał się zatrzymując na chwilę wzrok na polnej ścieżce. Zastanawiał się czy spotka tu kogoś, a był chętny poznać jakiegoś mieszkańca miasta...>

Sorki, ze wpisałam całe imię i nazwisko ale "Ray" się nie dało bo jest jako nick zajęty^^

Minako

-Wracaj tu!
<usłyszał wrzask młodej dziewczyny>
-Oddawaj moją przekąske!
<nagle potkneła się o kamień i upadła>

Ray

<Uniósł brwi zaskoczony nagłym krzykiem. Odwrócił się w stronę z której dobiegł go ów dźwięk i ujrzał tam dziewczynę. Wstał podchodząc doń. Spojrzał na Nią z góry z leciutkim uśmiechem.>
-Pomóc?
<Spytał wyciągając rękę.>
-Witaj.

Megumi

- Minako!
<Biagła za nią z wyciągniętą ręką. Kiedy zauwarzyła, że dziewczyna się przewrociła. Zatrzymala się gwałtownie i pochylila się nad nią wyciągając rękę, aby ją podnieść>
- On nie ma twoich przekąsek...

Minako

-Jasne.
<uśmiechneła się do chłopaka. Chwyciła dłonie towrzyszy i się podniosła>
-To kto je ma?! Jestem głodna! Musze coś zjeść!
<powiedziała nieco zdenerwowana>

Ray

<Usmiechnął się lekko odchodząc od Nich.>
-Na imię mi Ray jeśli to Panie interesuje.
<Spojrzał na panoramę miasta.>
-A Wy?

Minako

-Ja jestem Minako, ato moje kumpela Megumi.
<podeszła do chłopaka. Nagle zaburczyło jej w brzuchu>
-Eee...nawet ten widok nie zaspokoi mojego głodu.
<spojrzała na miasto>
-Tam sa hamburgery..
<rozmarzyła się>

Ray

-Hamburgery są niezdrowe...
<Zaśmiał się.>
-Masz...
<Wcisnął Jej w rękę sreberko w którym znajdowały się dwie kanapki.>

Minako

<spojrzała na kanpki i zrobiła mine w stylu: ++>
-Jesteś boski!
<przytuliła chłopaka. Po chwili juz jadła kanapki>
-Właściwie co ty tu robisz?
<spytała z kanpką w ustach>

Ray

-Aktualnie rozmawiam z Tobą i przyglądam się jak jesz kanapki.
<Uśmiechnął się do Niej.>
-A ak na poważnie ten dwudziestoletni facet, czyli ja przylazł tutaj uciekając od całego tego wielkomiejskiego zgiełku.

Makoto

-Osobiście bardzo lubię ten miastowy harmider.
<chłopak usłyszał za plecami czyiś głos>
- Witam.

Gość

<Odwrócił się spokojnie nie wyglądając na zaskoczonego.>
"Osaczony przez baby..."
<Uśmiechnął się.>
-Miło mi panią poznać, Pani...? Na imię mi Ray.
<Pochylił się lekko.>

Makoto

<Patrice również lekko się skłoniła>
- Makoto. Patrice Makoto.
<uśmiechnęła się lekko w jego stronę>

Gość

-Miło wiedzieć... Nie pytam skąd przybywasz ani kim jesteś, nie są to moje sprawy.
<Powiedział podchodząc do miejsca w którym wcześniej siedział. Podszedł pod pobliskie drzewo, gdzie leżał jego plecak. Wyciągnął zeń puszkę piwa.>
-Mam nadzieję, że nie będę Wam przeszkadzał drogie Panie.
<Zapatrzył się w łąkę po drugiej stronie drogi, czyli w przeciwną stronę od miasta.>

Makoto

<zaprzeczyła ruchem głowy>
- Proszę mi uwierzyć, panie Ray, że ciężko jest mnie wyprowadzić z równowagi.
<uśmiechnęła się lekko>
- Ponadto, definicja przeszkadzania komuś wyraźnie wskazuje, że musiałby Pan ciągle się wtrącać, wykonywać idiotyczne gesty rozpraszające uwagę i wiele innych. Picie piwa natomiast się do takowych nie zalicza. In vino veritas.
<powiedziawszy to, odwróciła się w stronę dziewcząt>